بررسی رابطه غیرخطی فقر و اندازه دولت در اقتصاد ایران با استفاده از روش رگرسیون آستانه‌ای

با تغییر برخی از اهداف دولت‌ها درگذشته و پررنگ‌تر شدن وظایف رفاهی و حمایتی اقشار مختلف در جامعه، پدیده فقر و رابطه آن با دولت یکی از مباحثی است که همواره موردتوجه متخصصان و سیاست‌گذاران در جوامع توسعه‌یافته و درحال‌توسعه است. در این چارچوب اقدام به بررسی فرضیه وجود رابطه غیرخطی تأثیر اندازه دولت بر فقر برای اقتصاد ایران شده است. بدین منظور عوامل مؤثر بر فقر مطلق با روش رگرسیون آستانه‌ای مدل‌سازی شد. نتایج حاصل از برآورد رگرسیون آستانه‌ای نشان داده است که اندازه دولت تأثیری آستانه‌ای بر فقر مطلق داشته و حد آستانه اندازه دولت حدود 5/21 درصد برآورد شده است؛ به‌عبارت‌دیگر، در رژیم دولت کوچک‌تر از حد آستانه است اندازه دولت تأثیری منفی اما بی‌معنی بر فقر مطلق داشته است، اما پس از عبور از آستانه مذکور و قرار گرفتن در رژیم دولت بزرگ، اندازه دولت تأثیری مثبت و معنی‌دار بر فقر مطلق داشته است و گسترش اندازه دولت موجب تشدید فقر شده است.